الگوریتم اولیه – ثانویه: این الگوریتم مانند حالت قبل برای مسائلی قابل استفاده است که غیر موجه(وجود اعداد منفی در سمت راست محدودیتها) و غیر بهینه( وجود اعداد منفی در سطر صفر) باشند. مزیت این الگوریتم نسبت به روش قبل، عدم نیاز به اضافه کردن محدودیت مصنوعی است. الگوریتم اولیه–ثانویه(Primal-Dual Algorithm) مبتنی است بر مفاهیم توسعه یافته از شرایط خاصی که در تکرارهای سیمپلکس اولیه و ثانویه وجود دارد.
گام های لازم برای الگوریتم اولیه-ثانویه
۱٫ تمامی محدودیتهای مسأله را به شکل کوچکتر یا مساوی (≤) و تابع هدف را به صورت ماکزیمم تبدیل کنید ( مانند فرم استاندارد روش سیمپلکس).
گام ۲٫ بعد از اضافه کردن متغیرهای کمکی به محدودیتها مسأله را وارد جدول سیمپلکس کنید.
گام۳٫ میزان تغییر تابع هدف را با محاسبه اثر بکارگیری سیمپلکس اولیه، یل سیمپلکس ثانویه، به طریق زیر محاسبه کنید.
الف) اثر سیمپلکس اولیه این اثر وقتی قابل محاسبه است که متغیری با ضریب منفی در سطر صفر وجود داشته و عدد ستون لولا و مقدار سمت راست مقابل این عدد مثبت باشد( یعنی ,C_jیا 〖-C〗_j Z_j منفی و a_ijوb_i مثبت باشند.
این اثر به طریق زیر محاسبه میگردد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.